Poptahof was de eerste hoogbouwwijk van Delft. Acht enorme flatgebouwen die begin jaren ’60 in de weilanden verrezen. Met de 1000 woningen die daar gereed kwamen, zou de woningnood in één klap beteugeld kunnen worden. Daarbij had de woningbouwvereniging het idee dat leven in een flat vanzelf tot gemeenschapsgevoel zou leiden. Dat laatste bleek lastig. Gehorige woningen, kapotte verwarmingen, verstopte stortkokers… het waren kinderziektes die vooraf niet voorzien waren. Hoewel vele gezinnen met plezier in de Poptahof woonden, trokken er ook vele in de loop van de jaren ’70 en ’80 weer uit. De flats werden sindsdien wisselend bewoond door gastarbeiders, vluchtelingen en studenten. In 2006 startte een drastische renovatie, waarbij juist de flats bleven staan en de leefbaarheid op andere manieren terug gewonnen zou worden. Die flats vormen ook nu nog het hart van de vernieuwde Poptahof, nog steeds een buurt vol idealen.