Delft is tegenwoordig een toeristische trekpleister. In de negentiende eeuw was dit absoluut niet het geval. De stad stond bekend als stil en saai, het Prinsenhof werd gebruikt als kazerne en de grachten stonken een uur in de wind. Verfraaiings Vereeniging Delfia probeerde vanaf 1897 het negatieve beeld van de stad bij te stellen. In Delft op Zondag een korte geschiedenis van deze voorloper van de VVV.
Delft kampte in 1795 met een stoffig en saai imago. De stad moest zich na een diepe inzinking opnieuw uitvinden. Militaire nijverheid en de juiste contacten zorgden ervoor dat de stad in 1842 de Koninklijke Akademie verwierf. Deze voorloper van de Technische Universiteit maakte Delft tot een succesvolle industriestad, die ook cultureel opbloeide. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de industrie verder en breidde Delft met steeds meer hypermoderne woonwijken uit. De historische binnenstad bleef echter ook om aandacht vragen, al was het maar vanwege de toenemende aantallen toeristen die eropaf kwamen. Het bleek een uitdaging de drang naar creatieve vernieuwing en modernisering te combineren met de toeristische grachtenstad die Delft eveneens was.
Opdrachtgever: Stichting Geschiedschrijving Delft
Vooruit met veel verleden. Geschiedenis van Delft na 1795 (Zwolle, uitgeverij WBooks 2016)
